Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
отырма қос — (Монғ.) уықты шаңыраққа шаншып тіккен үй. Бай ауылдың шетінде о т ы р м а қ о с п е н отырдық (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
отырмақ — (Гур., Маңғ.; Түрікм., Красн.) сауық кеш, бас қосу. Үйде о т ы р м а қ бар? (Гур., Маңғ.). Олар өзара о т ы р м а қ жасамақшы. Олар о т ы р м а қ қ а кетті (Гур., Маңғ.). Бүгін жастар о т ы р м а қ қ а кетті (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қамба — 1 (Гур., Маңғ.) бүршіксіз шөптердің жалпы аты. Қ а м б а шөпте дән болмайды (Гур., Маңғ.). Жері тұнып тұрған қ а м б а екен (Гур., Маңғ.) 2 1. (Орал, Чап.) шөмеле етіп үйгенге дейін бөлек бөлек етіп тырмамен жиып қойған шөп. 2. (Орал: Жән., Орда) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
молдас соқыну — (Қост., Об.) малдас құру. Молдаша м о л д а с с о қ ы н ы п отырма (Қост., Об.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ыза соғу — (Ақт., Ырғ.; Шымк., Арыс) сыз өту. Аз маз дімкесі бар адамға мына жерден ы з а с о ғ а д ы (Ақт., Ырғ.). Ызалы жерге отырма, ы з а с о ғ а д ы (Шымк., Арыс) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
